Pocztówka z wakacji

Wakacje to dla wielu z nas czas urlopu, wypoczynku, małych i wielkich podróży. Wakacje to wędrówki po Polsce, wyjazdy poza granice kraju, przygody, o których marzyliśmy przez cały rok.

Wakacje to czas radości. Podzielmy się nią z innymi.

Dziś mamy „wielką moc” – szybko robione i przesyłane zdjęcia z telefonów. Wszystko trwa krótką chwilę, a przecież wyjeżdżamy  na urlop po to, żeby zwolnić…

Istnieje piękny, nieco już zanikający, zwyczaj wysyłania widokówek z pozdrowieniami z odwiedzanych przez nas miejsc – stare, dobre i chyba zasługujące na miano romantycznych – pocztówki z wakacji. Kolorowe obrazki mórz, jezior, lasów, małych i dużych miasteczek, wszelkich urokliwych zakątków z własnoręcznie napisanymi słowami pozdrowień.

Takich kartek się nie wyrzucało. Leżały w szufladzie jako coś ważnego, miłego, ze względu na osobę, która je do nas przysłała. Osobę, która poświęciła nam czas wybierając pocztówki, pisząc, kupując znaczki…

Czy często wysyłacie takie kartki? Czy jeszcze znajdujecie je w swojej skrzynce pocztowej?

Zachęcamy do podtrzymywania tej pięknej tradycji, do wysyłania pocztówek z miejsc, w których będziecie odpoczywać. Wysyłajcie je rodzinie, przyjaciołom, sąsiadom…

A zaczęło się tak…
Pomysł posługiwania się kartą korespondencyjną narodził się w Monarchii Austro-Węgierskiej. Wprowadzono ją do obiegu 1 października 1869 r. Natychmiast znalazła swe odpowiedniki w innych krajach XIX-wiecznej Europy.
Pierwszą kartkę ilustrowaną wysłano w 1870 roku. W połowie 1872 roku na terenie Niemiec powstała pierwsza karta widokowa w formie istniejącej do 1904 roku – z ilustracją i korespondencją umieszczoną na awersie a miejscem na znaczek i adres odbiorcy na rewersie. W późniejszym czasie zaczęto je wydawać z ilustracją na całej stronie, a miejscem na adres i korespondencję po drugiej. W Galicji pocztówki opisane były w języku niemieckim, polskim i ruskim (ukraińskim).

Autorem polskiej nazwy „pocztówka” jest laureat konkursu ogłoszonego w 1900 roku – Henryk Sienkiewicz.

Przełom XIX i XX wieku to okres największego rozkwitu pocztówki. Pierwsze pocztówki wychodziły w oryginalnej technice litograficznej, a także drzeworytniczej. Litografowane karty pocztowe były małymi dziełami sztuki, nic więc dziwnego, że już w połowie lat 90-tych XIX wieku rozpowszechniła się moda na „zbieranie” widokówek. Z tego też względu przetrwały one próbę czasu, często w przeciwieństwie do przedstawianych na nich obiektów.

Pocztówki wykonywano także w technice trójbarwnej chromolitografii, holografii i światłodruku. Wielkim powodzeniem cieszyły się druki barwione ręcznie. Kiedy fotografia stała się bardziej dostępna, pojawiły się pocztówki fotograficzne, które z czasem wyparły malowane czy rysowane ręcznie.