Niecodzienni goście u kęckich seniorów

25 lipca do Dziennego Domu "Senior-Wigor" w Kętach zawitali niezwykli goście: pan Błażej Banaś, prezes Koła Pszczelarzy w Kętach z panią Małgorzatą Stawowy, pszczelarką, członkinią Koła. Jak poinformował prezes, kęckie Koło liczy obecnie 74 członków, a w swoim gronie ma 10 pań. Oprócz licznych akcesoriów, którymi na co dzień posługują się pszczelarze, goście przynieśli ze sobą pokazowy, przeszklony ul pełen żywych owadów.

Dzięki bardzo obrazowemu wykładowi seniorzy dowiedzieli się, jaka jest rola i znaczenie pszczół dla środowiska oraz jak ciekawe i niesamowite życie wiodą te pożyteczne owady. Podopieczni Dziennego Domu, a także obecni na spotkaniu pracownicy z zainteresowaniem słuchali opowieści, co raz zadając pytania o szczegóły. Ile mieszka pszczół w ulu, jak znaleźć królową, czy pszczoły zapadają w sen zimowy i czy ule maluje się na określone kolory to tylko niektóre z nich. Pan Błażej nie tylko odpowiadał na wszystkie pytania, ale przytoczył także wiele ciekawostek.

Jak podkreślał pszczelarz, pszczoły żyją rodzinnie i mówi się o nich tylko ładnie, z szacunkiem. W rodzinie pszczelej panuje różnorodność: jest matka – królowa, karmiona wyłącznie mleczkiem pszczelim, pszczoły (osobniki żeńskie) – robotnice oraz trutnie (osobniki męskie), których jedynym zadaniem udział w rozmnażaniu. W ulu mieszka ok. 50 tys. pszczół, z czego trutni jest ok 1 tys. – w 1 kg mieści się 10 tys. pszczół. Duże roje to 5-6 kg – wyjaśnił. Ogromna ilość, a także cierpliwość tych owadów stanowią o ich sile. Mówił także, że na całym świecie jest przyjęte coroczne znakowanie tułowiu królowej, a obowiązujące kolory to: biały, żółty, czerwony, zielony, niebieski. W ulu jest ona otoczona tysiącami swoich sióstr. Królowa żyje do 5 lat, podczas gdy pozostałe pszczoły w sezonie 35 dni, a w okresie zimowym do 7 miesięcy.

Te małe, mądre owady potrafią kierować się słońcem, potrafią również porozumiewać się między sobą, np. tańcem pokazują drogę do pożytku, mają także doskonały węch, aż 1000 razy lepszy od węchu człowieka – wykorzystują go m.in. do obrony ula przed inwazją obcych pszczół – nie tolerują darmozjadów. Doskonale wiedzą co i kiedy mają robić. Zajmują się one wykonywaniem prac związanych z życiem i działalnością społeczności, a przystępują do pracy zaraz po przepoczwarzeniu i mają przydzielane konkretne funkcje w zależności od swojego wieku. Najmłodsze porządkują komórki w których przechodziły rozwój, następnie zajmują się karmieniem larw. Kolejna grupa to pszczoły zajmujące się budowaniem plastrów. Starsze pszczoły pełnią rolę strażniczek ula, odbierają i przerabiają nektar, są pszczołami kitującymi i zwiadowczyniami. Najstarsze to pszczoły lotne, które zajmują się zbieraniem pyłku i nektaru, a także noszą wodę.

A jak zimują? Okazuje się, że pszczoły są bardzo wrażliwe na niskie temperatury oraz wilgoć. Drętwieją już przy 8 st. Celsjusza. By w zimnych okresach straty ciepła były jak najmniejsze, tworzą one wielką kulę, czyli tak zwany kłąb zimowy - zgromadzenie pszczół, siedzących jedna na drugiej. Kłąb tworzony jest na plastrach z pokarmem, który w okresie zimowym jest zjadany. W ten sposób znajdująca się w samym środku królowa ma cały czas odpowiednią do życia temperaturę 24 stopni.

Goście opowiadali także m.in. o rojeniu i dawali rady, co zrobić, gdy zobaczy się wiszący na drzewie lub w ogródku rój pszczeli. Podczas spotkania można było skosztować pysznego miodu z pyłkiem kwiatowym, obejrzeć wosk pszczeli i wyroby z niego tworzone a także powąchać kit (propolis), zaliczany do cennych naturalnych substancji leczniczych. Posiada on właściwości regeneracyjne, antybakteryjne, znieczulające i stymulujące odporność. Jest składnikiem wielu leków. Pszczołom służy do uszczelniania ula. Wiele radości sprawiło przymierzenie stroju pszczelarskiego przez panią kierownik Joannę Górkę.

Dwugodzinne spotkanie minęło bardzo szybko. Jak mówili seniorzy, to był bardzo interesujący wykład, podczas którego dowiedzieli się wiele o tych pracowitych owadach a także znaczeniu pszczelich produktów w życiu człowieka.