Bajdy dla frajdy...

Mieszkanka Kęt zachęca do lektury swych wierszy...

BAJDY ­ DLA FRAJDY

Babcie ­ w Dniu Naszego Święta
Każdy Wnuk o nas pamięta.
I My Wnuczkom zróbmy frajdę,
Opowiedzmy Im Dziś Bajdę.

/fragmenty baśni: ,,Podróże Baśniowe Królewicza Snów –Felusia i Cesi – Królowej”/

BOGINKA MORZA
Płyną na rekina grzbiecie...
Pałac piękny, szklany.
­Patrzcie mili, o widzicie,
Jakiś ląd nieznany! ­
Wokół rafy koralowe,
Tu w gamie barw toną.
Jak łańcuchy kolorowe,
Nad lazuru tonią.
Szybko schodzą na ląd dzieci.
Labirynty dróżek...
Tajemniczy lampion świeci,
Wkoło wstęgi strużek.
Blask wokoło się roztoczy,
Srebrzy, złotem mieni...
Dzieci przymrużają oczy.
Wśród glonów zieleni...
Bursztynowa fontanna,
Z diamentów kroplami.
Nieopodal śliczna panna,
Nad wody falami.
­Syrenka to, czy nimfa wodna? –
Wenus z morskiej piany?
Boginka piękna, nadobna,
Włos zorzą przybrany.
W sukni z lilii ­ atłasowej,
Z pereł mórz korale.
Tu w fontannie bursztynowej,
Stąpa ponad fale.
Muszelki w złocistym piasku,
Jak odciski dłoni.
Toną w kryształowym blasku,
Każda perłę roni.
W dali pałac z morskiej piany,
Koralowiec zdobi.
W szafir, błękit malowany,
Mgła koronkę robi.
To pałac Boginki Morza,
W nim akwaria szklane.
Rybek różnobarwna zorza,
W welony ubrane.
Jak do ślubu, muślinowe,
Pięknie przystrojone.
Wokół lasy koralowe,
Zielone, czerwone...
„Wodne” kaktusy, paprocie,
Grzyby, liście, kwiaty...
Mienią się w rubinie, złocie,
Tęczą mórz poświaty.
Bursztynowe tu dywany,
Tkane perłą białą.
W oknach wodorosty, glony,
Tworzą szatę wspaniałą.
Syren aksamitne głosy...
Śpiew umili czas.
Tu glonów „anielskie włosy”
Tworzą zielony las.
Mewy, piękne kormorany,
Latają pośród fal,
Które tworząc kłęby piany,
Odbiją się od skał.
Morze szumi, bałwan pieni,
A morskie odmęty.
Kryją w swej głębiny cieniu,
Rozliczne „diamenty”.

W KRÓLESTWIE NEPTUNA
Neptun – Bóg i Władca Morza,
Z trójzębem w swej dłoni.
On odmętów morskich strzeże,
Głębin swoich broni.
I na rękach swych uniesie,
Ponad mórz odmęty.
Wnucząt dwoje: Felka, Cesię.
Płyną... jak okręty.
Ponad bałwany wzburzone,
Fal góry pieniste,
Wichrem kłębione, czochrane...
Konie narowiste,
Z grzywami z morskiej piany,
Unoszonymi w biegu,
Jakby gór pionowe ściany,
Walące się przy brzegu.
Wtem... sztorm się na morzu zrywa,
Jak bębny dudnią fale,
Brzeg stromy woda podmywa.
Dzieci nie boją wcale.
Z Neptunem po oceanie,
Pośród burz dryfują.
Nic im się przecież nie stanie,
Bogowie ich pilnują.
Neptun bałwany uciszy,
Znów spokojne morze.
Boginka Morza ucieszy,
Wnuczkom niesie w darze:
Cud naszyjnik koralowy,
Dla Muszelki – Cesi.
Trójząb złoty, bursztynowy,
Dla Wilczka ­ Felusia.

KSIĄŻĄTKA WIELKIEJ FALI
I morską wodą ochrzczeni,
Mianowani zostali.
Morskimi Książątkami.
„Książątka Wielkiej Fali”.
Mała Cesia ­ Muszelczanka,
Feluś – Wilczek Morski.
Cud Boginki Mórz wybranka,
Przyczesze swe włoski.
Przysięgę na muszlę złoży:
Morskie latarnie palić.
Bronić morza przestworzy,
Drogę wskazywać w dali.
Ostrzegać okręty nocą,
By trafiły do brzegu.
Feluś będzie szedł z pomocą,
Fale zatrzyma w biegu.
Ukryta w trójzębie moc,
Morze wnet uciszy.
Rozjaśni gwiazdami noc,
Z pomocą pospieszy
Statkom zabłąkanym wśród fal,
Zagubionym w mroku,
By bezpiecznie płynęły w dal,
Zawinęły do portu.
Po morzach od świtu samego
Malcy żeglowali,
Do Króla ­ Bałtyka Pięknego
Rankiem zawitali...”

Babunia